“Мужная, пакорная і моцная малітва чыніць цуды”, - сказаў папа Францішак 20 траўня 2013 г. падчас ранішняй Эўхарыстыі у Доме св. Марты. У сваёй гаміліі Пантыфік паразважаў над евангельскім фрагментам, у якім гаворка ішла пра няздольнасць вучняў Хрыста аздаравіць хлопца, апанавана духам нематы. Ісус быў занепакоены нявер’ем апосталаў, а бацьку хварога сказаў: “Усё магчыма для таго, хто верыць”. “Але адкуль гэта нявер’е?”, - спытаў Папа і адразу назваў яго прычыну: “Думаю, што менавіта ад сэрца, якое не адкрываецца, закрытага сэрца, якое хоча мець усё пад сваім кантролем”. Пантыфік нагадаў, што сам Ісус у дадзеным кантэксце звяртаў увагу на важнасць малітвы, якая дапамагае чыніць цуды. “Малітва, у якой просім аб цудзе, аб незвычайнай з’яве – павінна быць малітвай, якая ахоплівае нас усіх”, - сказаў Папа.

Сваю катэхезу падчас агульнай аўдыенцыі 24 красавіка 2013 г. Пантыфік прысвяціў значэнню апошняга прыйсця Хрыста, які вернецца, каб “судзіць жывых і памерлых”. Сустрэча Святога Айца з вернікамі прайшла на плошчы св. Пятра. Папа адзначыў, што разуменню гэтай падзеі дапамагаюць тры евангельскія тэксты: пра дзесяць дзеваў, таленты і апошні суд.

Рэкалекцыі для моладзі прайшлі ў Баранавічах 20 красавіка 2013 г. На працягу дня душпастыры грэка-каталіцкай парафіі Маці Божай Нястомнай Дапамогі ў Менску айцы-рэдэмптарысты Антоній Нікалаеў і Зміцер Чарнель расказвалі, як знайсці правільны жыццёвы шлях, як шукаць адказы на пытанні ў кнігах Святога Пісання і ў чым сутнасць хрысціянства. 

У 5 раздзеле Евангелля паводле Яна чытаем: «Не дзівіцеся таму, бо надходзіць час, у якім усе, што ў магілах, пачуюць голас Яго. І тыя, што добра рабілі, пойдуць на ўваскрасенне жыцця, а тыя, што блага рабілі — на ўваскрасенне суду" (Ян. 5, 28-29).

Уваскрэснуць усё. НЕ некаторыя, але ўсё, таксама і нераскаяныя. Але адны ўваскрэснуць целам, каб увайсці ў Неба, а іншыя - каб адправіцца ў пекла. І шчасце або мука назаўжды ахопіць не толькі душу, але і цела.

У суботу 13 красавіка 2013 г. на парафіі Маці Божай Нястомнай Дапамогі сямейная пара Юрыя і Ганны прынялі таінства шлюбу. Як і многія іншыя беларусы, гэта сям’я ў свой час была пазбаўленая магчымасці пазнаць праўду пра Бога, а разам з тым – Ягонага блаславення.