У суботу, 12 сакавіка 2016 г., у Душпастарскім цэнтры грэка-каталіцкай парафіі Маці Божай Нястомнай Дапамогі ў Менску, адбылася рэкалекцыйная сустрэча для жонак святароў і дыяканаў БГКЦ. Сустрэча пачалася з асабістай малітвы ў цішыні перад іконай Маці Божай Нястомнай Дапамогі, а таксама Акафіста да Маці Божай, які адслужыў айцец Яўген Маліноўскі з Барановічаў.

У Трэцюю нядзелю Вялікага посту, у сярэдзіне Чатырохдзясятніцы, Царква ўшаноўвае Крыж Гасподні. Збаўленне чалавека звершылася прыходам у свет Божага Сына, Яго пропаведдзю, пакутамі, смерцю і ўваскрасеннем. Крыж, які з’яўляецца сімвалам пакутаў і смерці Збавіцеля, знаходзіцца ў сярэдзіне збаўчага Божага дзеяння, і ў сярэдзіне нашага духоўнага падарожжа праз час Вялікага посту перад намі таксама паўстае Гасподні Крыж.

Калі спытаць: «Чаго вы хочаце ад жыцця?», - многія адкажуць нешта накшталт: "Хачу быць шчаслівым, мець дружную сям'ю і крутую працу». Іншымі словамі, не адкажуць нічога. А ёсць іншае цікавае пытанне, над якім мы, магчыма, раней не задумваліся: «Які боль у жыцці я хачу? За што я гатовы змагацца і пакутаваць?» Адказ на яго - куды больш значны паказчык таго, як складзецца ў выніку жыццё.

“Я не толькі за іх прашу, але і за тых, што, дзякуючы слову іх, увераць у Мяне, каб усе былі адно; як Ты, Ойча, ува Мне, а Я ў Табе, каб і яны былі адно ў Нас, каб свет уверыў, што Ты Мяне паслаў” (Ян. 17, 20-21). Такімі словамі маліўся Ісус за вучняў перад Сваёй смерцю ў аліўным садзе. Адзінства, пра якое Госпад прасіў Айца, не з’яўляецца простай данасцю звыш, але павінна стаць вынікам актыўнай пазіцыі і скіраванай волі людзей, ад якіх гэтае адзінства залежыць. Сёння просьба Ісуса яшчэ не выканана, нягледзячы на тое, што воля Божая выразная і зразумелая. Перашкодай адзінству выступае нежаданне ці няздольнасць людзей гэтае адзінства дасягнуць і захаваць. Аднак у нас жыве вера і надзея ў тое, што, паколькі гэтага хоча Бог, гэтая перспектыва рэальная ў будучыні.

Шматлікія прыклады цудаў аздараўлення, якія здзяйсняў Хрыстос, маюць падабенства ў тым, што ў хворых людзей, якія апынуліся ў безнадзейнай сітуацыі, з’явілася апошняя надзея на Ісуса, але кожны выпадак, запісаны ў Евангеллях, мае асаблівыя абставіны і розныя дыягназы. Мэта збаўлення, прыходу ў свет Божага Сына і Яго пропаведзі было не аздараўленне хворых, не павышэнне якасці цяллеснага быцця, не вызваленне чалавека ад цялесных пакутаў. Усё, што робіць Хрыстос, накіраванае на вяртанне чалавека на Божы шлях, у Божы свет.